...

بگذار همین جا اعترافی برات کنم ؛ برای تو که این پنجرۀ من رو هیچ وقت نخواهی دید...؟
اعتراف می کنم احساس من برای تو بخاطر نداشتن توست ...،
بخاطر لمس ِ دوست داشتنِ توست ، وقتی که هنوز بعد از سال ها؛ پنهانی ، سطرهای پنهانی ِمن رو می خونی و
مطمئن هستم به دنبال رد پای خودت تو اون نوشته ها هستی
و من از سر خودخواهی تو رو می نویسم و از سر دلتنگی تو رو به بازی می خونم، تا هر روز به یاد ِمن ، من رو مرور کنی
دلتنگ ِتو نیستم؛ دلتنگ خودم هستم و چیزی که درون خودم از دست دادم و تو گریزی شدی و بهانه ای از محکوم کردن خودم

تو رو به بازیی کشوندم که می دونم پایان دلچسبی نخواهد داشت ...؟

Don't turn around now, you may see me crying...